Gaat de Compensatieregeling Transitievergoeding op de schop?
De transitievergoeding is op 1 juli 2015 ingevoerd. Deze vergoeding moest voor meer duidelijkheid over ontslagvergoedingen zorgen. Werknemers krijgen bij ontslag standaard een budget dat bedoeld is om het vinden van ander werk te ondersteunen. Denk daarbij aan scholing, begeleiding of andere activiteiten. Het woord ‘transitie’ in de naam geeft dit eigenlijk al aan. Voor de berekening van de transitievergoeding gelden transparante regels.
Het wordt als dubbele en onterechte kosten gezien
De transitievergoeding geldt ook voor werknemers die na 2 twee jaar verzuim niet bij de eigen werkgever kunnen re-integreren. Dit stuitte op veel weerstand bij werkgevers. Zij dragen al de kosten van de loonbetaling gedurende twee jaar, interventies, AD-onderzoek, een 2e-spoortraject en extra premiekosten bij WIA-instroom en hebben dus al flink geïnvesteerd in de transitie naar ander werk. De transitievergoeding wordt daardoor als dubbele en onterechte kosten gezien.
Onduidelijkheid, onvrede en juridische procedures
Vanaf de invoer van de transitievergoeding begon het aantal ‘slapende dienstverbanden’ toe te nemen. De werknemer heeft formeel nog een dienstverband, maar wordt niet meer betaald. Omdat er geen ontslag wordt aangevraagd, hoeft er ook geen transitievergoeding te worden betaald. Dat leidde niet alleen tot veel onduidelijkheid en onvrede bij de betreffende werknemers, maar in sommige gevallen ook tot juridische procedures waarin werknemers de ontbinding van de arbeidsovereenkomst en uitbetaling van de transitievergoeding eisten.
De introductie van de compensatieregeling
Het werd duidelijk dat er iets moest gebeuren. De overheid besloot niet om deze groep uit te sluiten van de transitievergoeding, maar om een compensatieregeling te creëren. Deze compensatieregeling werd op 1 april 2020 ingevoerd. De werkgevers kunnen via het UWV de kosten van de transitievergoeding terug vragen en zelfs met terugwerkende kracht tot 1 juli 2015.
‘Werkgevers met 25 of meer werknemers komen niet meer in aanmerking voor compensatie’
Het huidige kabinet heeft in het regeerakkoord afgesproken dat de compensatie transitievergoeding door langdurige arbeidsongeschiktheid wordt beperkt tot kleine werkgevers. Werkgevers met 25 of meer werknemers komen niet meer in aanmerking voor compensatie. Deze maatregel zou vanaf 1 juli 2026 in moeten gaan. Dat zou tot een structurele besparing van 380 miljoen euro moeten leiden. Inmiddels is er een wetsvoorstel uitgewerkt dat op 19 februari j.l. in internetconsultatie is gegaan. De consultatie levert veel reacties op. Natuurlijk wordt daarbij de discussie weer opgestart of de transitievergoeding bij langdurige arbeidsongeschiktheid wel terecht is. Dit brengt verschillende reacties teweeg:
‘De grens van 25 werknemers lijkt willekeurig’
‘Schaf de transitievergoeding in combinatie bij langdurige arbeidsongeschiktheid af, deze is onterecht’
‘Het voorstel heeft grote financiële gevolgen voor bedrijven die veel doelgroepers in dienst hebben met een grote kans op langdurige uitval zoals de sociaal ontwikkelbedrijven; deze kunnen de extra kosten van de transitievergoeding niet dragen’
‘Het aantal slapende dienstverbanden zal weer gaan toenemen’
‘De wijziging leidt ook bij grotere werkgevers tot hoge kosten bij oudere werknemers die lang in dienst zijn; deze hebben minder kans op succesvolle re-integratie
‘De transitievergoeding was niet bedoeld als financiële meevaller, maar is dat vaak wel en dat valt niet uit te leggen aan werknemers die in dienst blijven’
‘Non-profit organisatie worden opgezadeld met kosten die ze niet uit de omzet kunnen halen; dat kan tot negatieve keuzes leiden voor de personeelsbezetting’
‘De Hoge Raad heeft bepaald dat een werkgever verplicht is om op verzoek van een langdurig arbeidsongeschikte werknemer het dienstverband te beëindigen en daarbij de transitievergoeding te betalen; daarbij is meegenomen dat de werkgever voor deze kosten wordt gecompenseerd. Deze uitspraak gaat weer schuiven door het nieuwe wetsvoorstel.’
Heb jij een mening over het huidige wetsvoorstel? Je kunt tot 19 maart nog reageren op Internetconsultatie.nl.